Hari ini hujan di Johor Bahru sekitar jam 11.00 pagi - 11.3p pagi. Hujan sekejap, tetapi lebat dan membasahkan semua hidupan di bumi. Tapi yang kesian, sy tengok murid-murid sekolah di SMK Tasek Utara sedang bersukan. Dengan loud speaker n muzik serta nyanyian murid-murid sedikit membingitkan. Tetapi adat berjiran, tak kan kita tak boleh bertolerasi..kan..kan.
Lepas hujan je.. terasa sejuk mencucuk tulang. Kat pejabat saya ni kalau hujan memang automatik terus sejuk dan membeku, tapi kalau cuaca panas, memang tak rasa aircond langsung.
Dah sejuk, terbit rasa mengantuk..dah berapa kali menguap ni..rasanya dah lebih 10 kali..NI kalau dapat lepak, lena tidur kot. Dengan berpuasa lagi memang amat mencabar langsung.
Alahai..dah tak tahu nak buat ape ni..woii
image atas
Tuesday, June 26, 2012
Cemerlang dan Anugerah
27 Jun 2012
Pagi
Hari ini hati saya berbunga-bunga riang. Kenapa? Ada apa?
Saya buka mel pagi ni dr Samsung Galaxy Tab tepat jam 6.45 pagi - tu dia berderet2 ucapan tahniah dari rakan-rakan. Bukan ucapan tahniah panjang umur yg saya sambut setiap 10 Jun tapi...
Sy rasa amat bertuah dan Allah mengabulkan doa saya yang saya panjat setiap kali selesai solat, walaupun kadang kala sekali doa dalam sehari (lepas solat memanjang busy kejar hal dunia tu yg tak sempat berdoa).. Teruk betul saya ye..
Setelah hampir 5 tahun di jabatan ini sy dianugerahkan APC bagi pencapaian tahun lepas 2011. Alhamdullilah sebab saya tak jangka, tapi mungkin rezeki lebih memihak pada saya. Kalau ikutkan tahun 2011 pencapaian sy agak merosot jika dinilai dari MPGWA, jumlah aplikasi yang dibangunkan, audit nilai dan pepecahan nilai kerjasama. Semua saya cuba elakkan tetapi ianya tetap berlaku dan sy tidak salahkan 100 diri saya. Pegawai bawahan sy juga merupakan faktor utama juga.
Pencapaian hari ini juga berkat kerjasama pegawai dan kakitangan bawahan saya (sebahagian) merupakan penyumbang kepada integriti sy dikaca mata bos no 1. Sya juga tidak pernah menolak tugas dan mencari salah dan silap orang lain (terutama dalam mesyuarat). Sy cuba bersikap diplomasi dan berlembut dalam memberikan pendapat. mana-mana pendapat yg salah sy tolak dengan berhemah dan menggunakan pendekatan memujuk utk menyatakan pendapat. Saya juga meletakkan diri saya ditempat yang sepatutnya ..contoh sy juga memberi bantuan kepada Boss No 1 semasa kursus JUSA nye, dan alhamdullillah dia dah disahkan jawatan baru-baru ini bulan Mei yang lalu. Mungkin Bos No 1 sy terhutang budi dan mungkin Allah telah menetapkan perjalanan ini.
Sy tidak akan merungut dalam menghadapi bencana dan cabaran dalam bekerja, tetapi akan bertindak sabar dan berhati-hati semasa menghadapi kemelut dan membuat keputusan (semua yg baik2 je nampak). Yang tak baik sy tidak akan bercerita pada rakan sekerja hal ehwal orang lain sebaliknya sy akan bercerita dengan keluarga sy shj. So anak2 dan DH sy tak kenal semua watak2 yg sy cerita..cukup utkl meluahkan rasa.
Senarai ucapan tahniah dari rakan2
Nampaknya ada rakan2 sy yang rasa kecewa sebab tidak menerima pengiktirafan di atas hasil usaha mereka, tapi sy masih percaya rezeki semua ditetapkan oleh Allah s.w.t. Jangan lekas berputus asa, teruskan usaha dan bertabah, insyallah ada ganjaran lain yang kita tidak nampak tapi akan menjadi bekalan di akhirat.
Pagi
Hari ini hati saya berbunga-bunga riang. Kenapa? Ada apa?
Saya buka mel pagi ni dr Samsung Galaxy Tab tepat jam 6.45 pagi - tu dia berderet2 ucapan tahniah dari rakan-rakan. Bukan ucapan tahniah panjang umur yg saya sambut setiap 10 Jun tapi...
Sy rasa amat bertuah dan Allah mengabulkan doa saya yang saya panjat setiap kali selesai solat, walaupun kadang kala sekali doa dalam sehari (lepas solat memanjang busy kejar hal dunia tu yg tak sempat berdoa).. Teruk betul saya ye..
Setelah hampir 5 tahun di jabatan ini sy dianugerahkan APC bagi pencapaian tahun lepas 2011. Alhamdullilah sebab saya tak jangka, tapi mungkin rezeki lebih memihak pada saya. Kalau ikutkan tahun 2011 pencapaian sy agak merosot jika dinilai dari MPGWA, jumlah aplikasi yang dibangunkan, audit nilai dan pepecahan nilai kerjasama. Semua saya cuba elakkan tetapi ianya tetap berlaku dan sy tidak salahkan 100 diri saya. Pegawai bawahan sy juga merupakan faktor utama juga.
Pencapaian hari ini juga berkat kerjasama pegawai dan kakitangan bawahan saya (sebahagian) merupakan penyumbang kepada integriti sy dikaca mata bos no 1. Sya juga tidak pernah menolak tugas dan mencari salah dan silap orang lain (terutama dalam mesyuarat). Sy cuba bersikap diplomasi dan berlembut dalam memberikan pendapat. mana-mana pendapat yg salah sy tolak dengan berhemah dan menggunakan pendekatan memujuk utk menyatakan pendapat. Saya juga meletakkan diri saya ditempat yang sepatutnya ..contoh sy juga memberi bantuan kepada Boss No 1 semasa kursus JUSA nye, dan alhamdullillah dia dah disahkan jawatan baru-baru ini bulan Mei yang lalu. Mungkin Bos No 1 sy terhutang budi dan mungkin Allah telah menetapkan perjalanan ini.
Sy tidak akan merungut dalam menghadapi bencana dan cabaran dalam bekerja, tetapi akan bertindak sabar dan berhati-hati semasa menghadapi kemelut dan membuat keputusan (semua yg baik2 je nampak). Yang tak baik sy tidak akan bercerita pada rakan sekerja hal ehwal orang lain sebaliknya sy akan bercerita dengan keluarga sy shj. So anak2 dan DH sy tak kenal semua watak2 yg sy cerita..cukup utkl meluahkan rasa.
Senarai ucapan tahniah dari rakan2
Wednesday, June 13, 2012
Happy Birthday My Hubby
Semalam merupakan Hari Ulang Tahun ke 43 tahun bagi suami saya. Saya tak masak, tapi saya ajak dia makan keluar dan suruh dia belanja. Camne okey tak?? OKEYkan..
Suami kan kena bagi makan kat isteri. HA HA..
Selamat Ulang Tahun Sayang...
Janganlah kau cepat bosan
Ku nanti mu penuh keriangan
Bawalah duit ribu riban...
Migrain
Setiap kali dalam kereta saya memang suka mendengar radio. Kalau dengan lagu-lagu yang mencuit perasaan lagi le saya suka. Boleh nyanyi bersama ikut rentak, sekuat mana pun boleh (dengan syarat tingkap tutup daa). Dengan nyaman dingin air cond memang cool. Best..
Tapi semalam agaknya dah bosan sangat so saya carilah saluran lain..hingga terjumpa saluran Warna (kat Johor je boleh dengar, sebab Singapore punya radio..ha ha..)
Dengar permulaan, rasa nak dengar lagi..nak dengar lagi sebab nya saya suka Chinese bercakap Melayu..walaupun ada pelat tapi sedap didengar. Suara tu kepunyaan Dr Ooi (doktor di salah sebuah hospital di Spore). Saya rasa kagum sebabnya dia fasih berbahasa Melayu, dengan nada yang sempoi, ada diselitkan unsur-unsur kelucuan memang menarik minat saya. Kat Malaysia ni dah hampir pupus Chinese yg boleh menguasai Melayu kecuali Guru Besar sekolah anak saya. Butir percakapan bahasa Melayu beliau memang tertib, teratur, penggunaan ayat yang betul dan memang mengesankan.
Topik yang dibincangkan ialah mengenai Penyakit Migrain. Saya sentuh sedikit penceritaan beliau. Punca migrain disebabkan salah satunya ialah kepanasan, salah makan dan satu lagi tak ingat. Utk mengetahui tanda-tanda migrain ialah kepala berdenyut-denyut (nyut..nyut kata doktor tu..kelakar wehh), sakit sebelah kepala hingga ke belakang (bukan sakit semua ya puan2), mata takut dengan cahaya terang, rasa mual dan nak muntah, dan banyak lagi. Utk rawatannya ialah tutup lampu dan tidur, tetapi ada cara lain iaitu dengan meletakkan ais di lelangit dan kemam. Sebabnya migrain disebabkan pembuluh darah yang mengembang dan menyentuh tisu dan saraf yang lain (tu yg ada migrain). Ais akan mengecutkan pembuluh darah dan melegakan ruang laggaan saraf berkenaan (ini maklumat terkini yg saya perolehi). Selain itu terdapat individu yang menghadapi migrain disebabkan alahan pada makanan berkeju yang dimakan bersama limau/lemon. Begitu juga dengan coklat. Sesetengah orang juga kalah pada kepanasan. Keadaan ini berbeza-beza mengikut individu. Oleh itu kenali punca utama migrain anda dan cuba elakkan dari perkara berkenaan. Migrain kadang kala tidak hilang dalam sekelip mata dan adakalanya sehingga 3 hari.
Macam saya, saya memang alahan pada cuaca yang panas. Jika lama terdedah pada cuaca panas sy akan menderita penyakit ini. Yang saya pernah alami semasa menyambut TPM dalam majlis Pemimpin Bertemu Rakyat pada 6 Mac lepas di PPD Kulai, saya menunggu dari jam 11.00 pagi hingga ke 1.00 tgh didalam khemah yang panas. Makan pun lewat so hasilnya petang tu juga saya mingrain hingga mengambil 2 hari untuk sembuh.
Menarik sungguh dan berkesan penyampaian beliau walaupun hanya suara sahaja.
Tapi semalam agaknya dah bosan sangat so saya carilah saluran lain..hingga terjumpa saluran Warna (kat Johor je boleh dengar, sebab Singapore punya radio..ha ha..)
Dengar permulaan, rasa nak dengar lagi..nak dengar lagi sebab nya saya suka Chinese bercakap Melayu..walaupun ada pelat tapi sedap didengar. Suara tu kepunyaan Dr Ooi (doktor di salah sebuah hospital di Spore). Saya rasa kagum sebabnya dia fasih berbahasa Melayu, dengan nada yang sempoi, ada diselitkan unsur-unsur kelucuan memang menarik minat saya. Kat Malaysia ni dah hampir pupus Chinese yg boleh menguasai Melayu kecuali Guru Besar sekolah anak saya. Butir percakapan bahasa Melayu beliau memang tertib, teratur, penggunaan ayat yang betul dan memang mengesankan.
Topik yang dibincangkan ialah mengenai Penyakit Migrain. Saya sentuh sedikit penceritaan beliau. Punca migrain disebabkan salah satunya ialah kepanasan, salah makan dan satu lagi tak ingat. Utk mengetahui tanda-tanda migrain ialah kepala berdenyut-denyut (nyut..nyut kata doktor tu..kelakar wehh), sakit sebelah kepala hingga ke belakang (bukan sakit semua ya puan2), mata takut dengan cahaya terang, rasa mual dan nak muntah, dan banyak lagi. Utk rawatannya ialah tutup lampu dan tidur, tetapi ada cara lain iaitu dengan meletakkan ais di lelangit dan kemam. Sebabnya migrain disebabkan pembuluh darah yang mengembang dan menyentuh tisu dan saraf yang lain (tu yg ada migrain). Ais akan mengecutkan pembuluh darah dan melegakan ruang laggaan saraf berkenaan (ini maklumat terkini yg saya perolehi). Selain itu terdapat individu yang menghadapi migrain disebabkan alahan pada makanan berkeju yang dimakan bersama limau/lemon. Begitu juga dengan coklat. Sesetengah orang juga kalah pada kepanasan. Keadaan ini berbeza-beza mengikut individu. Oleh itu kenali punca utama migrain anda dan cuba elakkan dari perkara berkenaan. Migrain kadang kala tidak hilang dalam sekelip mata dan adakalanya sehingga 3 hari.
Macam saya, saya memang alahan pada cuaca yang panas. Jika lama terdedah pada cuaca panas sy akan menderita penyakit ini. Yang saya pernah alami semasa menyambut TPM dalam majlis Pemimpin Bertemu Rakyat pada 6 Mac lepas di PPD Kulai, saya menunggu dari jam 11.00 pagi hingga ke 1.00 tgh didalam khemah yang panas. Makan pun lewat so hasilnya petang tu juga saya mingrain hingga mengambil 2 hari untuk sembuh.
Menarik sungguh dan berkesan penyampaian beliau walaupun hanya suara sahaja.
Bengang Tahap Gaban
Hari ini dalam sejarah
Tarikh : 14 Mei 2012
Jam : 9.30 pagi - 11.00 pagi
Lokasi : Pejabat
Hari ini naik pejabat setelah 2 hari ke Seminar amat menjengkelkan. Baru naik je tengok2 semua pegawai bercuti. Seorang pegawai anak sakit, seorang pegawai pulak demam, sorang pegawai kena gi daerah. Kat pejabat banyak pulak mesyuarat.. Yang lain sy dah aturkan utk latihan dalaman, so no more officers to go.
Kes bengang 1
Saya : Kerani 4 ada terima surat utk attend meeting jam 10.30 pagi?
Kerani 4 : surat? Mesyuarat? Saya dah bagi pada puan pagi tadi.
Saya : Yang tu saya ada, i dah gi tunjuk muka je. Banyak kerja so tak nak gi. Tak berapa nak penting sangat. Sy nak surat mesy jam 10.30 pagi.
Kerani 4 : Tak de le puan. Surat sektor mana?
Saya : Unit AAA.
Tiba-tiba dicelah keriuhan cari surat " Assalamualaikum puan. Nak jemput puan utk menghadiri mesyuarat JK S AAA jam 10.30 pagi, di Tgkt 6". Saya tengok terbuntang mata saya (tak tahu apa impression muka saya masa tu..may be blurr, menyampah, bengang kot, mulut tak terkata apa2).
Dia menyambung semula " Kalau puan tak dapat datang saya jemput dan minta wakil puan hadir ke mesyuarat berkenaan".
Dengan terpinga-pinga saya pun menjawap " Okeylah insyallah ada wakil yg akan hadir, Terima kasih ye"
La tak de surat nak minta saya attend, no way please..
Kes bengang 2
Kerani 1 : Puan, En. AA dari SPS nak minta data bilangan kelas bagi tahun 2008, 2009 dan 2010.
Saya : Nak bila? Nak yang detail ke lump sum
Kerani 1 : Kejap saya tanya dia.
Kejap lagi dia datang pada saya..
Kerani 1 : Dia nak tahun 2008, 2009 dan 2010.
Saya : Saya tahu..nak yg macam mana! Data Sek Rendah shj ke campur Sekolah Menengah, pastu nak ikut bilangan kelas mengikut sekolah ke, Nak hari ini ke esok ja..(hati dah sakit ni..berangin satu badan tetiba je)
Dia hanya senyum je..
Saya : Nah ambik hardcopy tahun 2008, 2009. Utk 2010 sy tak ada u cari yg lain. Kalau tak boleh cal pegawai yg bercuti minta bantuan gak.. (maleh nak tengok muka dia yg asyik blurr - tambah sakit hati)
Saya pasang telinga dari dalam bilik, Kerani 1 call, cakap2 kejap2 baca angka tertera..Tak tahan hati saya saya pun keluar terus rampas gagang telefon..cakap dengan pegawai minta data (PMD)berkenaan..
PMD : Puan data puan ni tak logik, bilangan kelas sampai 12,034.
Saya : Ha tak logik..Apa pulak.. (dalam hati bukan ko orang yg buat verifikasi setiap 2 bulan sekali. Duit banyak dah pakai, last-last kata data tak valid. Cheh)
PMD : Mana ada sebanyak ni puan. 12 ribu kelas tu banyak..
Saya : (Nada dah malas nak bertelagah) Tak pe nanti saya bg data detail bilangan kelas ikut sekolah, dan kalau ada jumlah murid ikut kelas lagi baguih.
PMD : Kalau lihat pada unjuran tahun 2007, data kat saya cuma ada 2000 kelas je..bagi sekolah rendah. 2000 ngan 12,000 beza sangat tu dekat 150%.
Saya : U kat mana ni
PMD : Saya kat PD ada mesyuarat dgn KPM.
Saya : Betullah tu, angka u unjuran 2000 adalah anggaran tambahan kelas per year belum masuk existing kelas.
PMD : Bukan puan, data puan yang salah..
Saya : Glupppp.. Tak pe nanti sy minta pegawai saya terangkan pada u (maleh nak bergaduh lagi)
Saya duduk menyendiri kat bilik sambil tu tengok sistem yg online..tengok data tahun 2012 memang dah 13,000 kelas. Call pegawai yg uruskan data tu.. Dalam hati mencongak2 ada 835 sekolah darabkan dengan 6 (tahun/darjah) dah 501++, itu belum kira sekolah terbaik yang darjah 1 boleh dipecahkan kepada 7 kelas (anggaran 400 sekolah darjah 1 -6 ada 3 kelas. Rumusannya 5012 + 7200 = 12,212. Memang logik apae.. Guru pun dah 48 ribu orang.
Tak faham dema ni nak tambahan gaji dan cikgu, bab kerja berkira-kira je..banyak cengkadak..
Tarikh : 14 Mei 2012
Jam : 9.30 pagi - 11.00 pagi
Lokasi : Pejabat
Hari ini naik pejabat setelah 2 hari ke Seminar amat menjengkelkan. Baru naik je tengok2 semua pegawai bercuti. Seorang pegawai anak sakit, seorang pegawai pulak demam, sorang pegawai kena gi daerah. Kat pejabat banyak pulak mesyuarat.. Yang lain sy dah aturkan utk latihan dalaman, so no more officers to go.
Kes bengang 1
Saya : Kerani 4 ada terima surat utk attend meeting jam 10.30 pagi?
Kerani 4 : surat? Mesyuarat? Saya dah bagi pada puan pagi tadi.
Saya : Yang tu saya ada, i dah gi tunjuk muka je. Banyak kerja so tak nak gi. Tak berapa nak penting sangat. Sy nak surat mesy jam 10.30 pagi.
Kerani 4 : Tak de le puan. Surat sektor mana?
Saya : Unit AAA.
Tiba-tiba dicelah keriuhan cari surat " Assalamualaikum puan. Nak jemput puan utk menghadiri mesyuarat JK S AAA jam 10.30 pagi, di Tgkt 6". Saya tengok terbuntang mata saya (tak tahu apa impression muka saya masa tu..may be blurr, menyampah, bengang kot, mulut tak terkata apa2).
Dia menyambung semula " Kalau puan tak dapat datang saya jemput dan minta wakil puan hadir ke mesyuarat berkenaan".
Dengan terpinga-pinga saya pun menjawap " Okeylah insyallah ada wakil yg akan hadir, Terima kasih ye"
La tak de surat nak minta saya attend, no way please..
Kes bengang 2
Kerani 1 : Puan, En. AA dari SPS nak minta data bilangan kelas bagi tahun 2008, 2009 dan 2010.
Saya : Nak bila? Nak yang detail ke lump sum
Kerani 1 : Kejap saya tanya dia.
Kejap lagi dia datang pada saya..
Kerani 1 : Dia nak tahun 2008, 2009 dan 2010.
Saya : Saya tahu..nak yg macam mana! Data Sek Rendah shj ke campur Sekolah Menengah, pastu nak ikut bilangan kelas mengikut sekolah ke, Nak hari ini ke esok ja..(hati dah sakit ni..berangin satu badan tetiba je)
Dia hanya senyum je..
Saya : Nah ambik hardcopy tahun 2008, 2009. Utk 2010 sy tak ada u cari yg lain. Kalau tak boleh cal pegawai yg bercuti minta bantuan gak.. (maleh nak tengok muka dia yg asyik blurr - tambah sakit hati)
Saya pasang telinga dari dalam bilik, Kerani 1 call, cakap2 kejap2 baca angka tertera..Tak tahan hati saya saya pun keluar terus rampas gagang telefon..cakap dengan pegawai minta data (PMD)berkenaan..
PMD : Puan data puan ni tak logik, bilangan kelas sampai 12,034.
Saya : Ha tak logik..Apa pulak.. (dalam hati bukan ko orang yg buat verifikasi setiap 2 bulan sekali. Duit banyak dah pakai, last-last kata data tak valid. Cheh)
PMD : Mana ada sebanyak ni puan. 12 ribu kelas tu banyak..
Saya : (Nada dah malas nak bertelagah) Tak pe nanti saya bg data detail bilangan kelas ikut sekolah, dan kalau ada jumlah murid ikut kelas lagi baguih.
PMD : Kalau lihat pada unjuran tahun 2007, data kat saya cuma ada 2000 kelas je..bagi sekolah rendah. 2000 ngan 12,000 beza sangat tu dekat 150%.
Saya : U kat mana ni
PMD : Saya kat PD ada mesyuarat dgn KPM.
Saya : Betullah tu, angka u unjuran 2000 adalah anggaran tambahan kelas per year belum masuk existing kelas.
PMD : Bukan puan, data puan yang salah..
Saya : Glupppp.. Tak pe nanti sy minta pegawai saya terangkan pada u (maleh nak bergaduh lagi)
Saya duduk menyendiri kat bilik sambil tu tengok sistem yg online..tengok data tahun 2012 memang dah 13,000 kelas. Call pegawai yg uruskan data tu.. Dalam hati mencongak2 ada 835 sekolah darabkan dengan 6 (tahun/darjah) dah 501++, itu belum kira sekolah terbaik yang darjah 1 boleh dipecahkan kepada 7 kelas (anggaran 400 sekolah darjah 1 -6 ada 3 kelas. Rumusannya 5012 + 7200 = 12,212. Memang logik apae.. Guru pun dah 48 ribu orang.
Tak faham dema ni nak tambahan gaji dan cikgu, bab kerja berkira-kira je..banyak cengkadak..
Monday, June 11, 2012
Pangkor Trip
Kali ini saya nak bercerita mengenai percutian saya dan keluarga selama 3 hari 2 malam di Pulau Pangkor pada cuti sekolah yang lalu.
Saya sekeluarga ke Pangkor pada hari Selasa, 29 Mei 2012, bertolak pada pukul 7.00 pagi melalui PLUS highway. Kami hanya berhenti di Hentian Air Keroh untuk berserapan pagi, mengisi minyak di Hentian Sungai Buloh dan berhenti rehat di Hentian Tapah. Saya meminta kakak mencari maklumat mengenai Pangkor dalam internet (dengan andaian termasuk laluan terdekat), tapi kakak pulak faham lain. So sepanjang perjalanan tak tahu nak exit mana, last-last pesan pada suami exit di Ipoh. Sampai ke exit Ipoh si suami masih terus tegak (pada andaian dia ada exit ke Ipoh (U)). La last-last rupanya exit yang ada hanya di Kuala Kangsar. Okeylah boleh aje yang penting boleh keluar kalau terus mahunye gi Langkawi sekali lagi..
Di Kuala Kangsar dalam minda saya hanya terfikir nak ke Ipoh (sebab first tanggapan Lumut dekat ngan Ipoh). Tu dia, rupanya gi pusing balik lebih jauh compare guna highway.. apa nak buat pasrah ja la. Guna laluan alternatif Kuala Kangsar ke Ipoh, laluan pekannya ialah Kati, Sungai Siput, Seri Iskandar, Sitiawan, Manjung baru le jumpa Lumut. Tu dia rupanya dah membazir 100 km dan 2 jam perjalanan. Sebenarnya ada jalan lebih dekat lalu Kuala Kangsar ke Seri Iskandar dan Manjung. Berbuku hati, sebab tidak mencari maklumat yang tepat sebelum memulakan perjalanan.
Last-last sampai kat Lumut jam 5 petang, bayangkan 7 - 5 (10 jam ko). Kami hanya makan petang di Pangkalan Jeti Lumut.. Fuhhh sedapnya cendol dan Char Kueh Tew, mee rebus dan nasi gorengnye.. teringat2 sampai la ni. Jam 6.15 petang masuk feri dan sampai ke Jeti Pangkor tepat jam 7.00 petang. Naik van aka teksi sewa (pink colour) gi chalet Horizon Inn (dah tempah masa di Lumut). Okeylah penginapannya nak kata best sangat tak de le ..ala kadar. Sewaan satu malam RM 130. Kami pilih bilik yang mengadap pantai, memang happening dan meriah malam-malam tau..
Malamnya kami bersantai dengan meninjau gerai-gerai disepanjang jalan berhadapan dengan chalet kami. Wow..banyaknye gerai, macam-macam ada.. nasi ayam ada, seafood banyak, char kueh tew ada, mee sup ada. Rambang mata jadinya, perut jam-jam tu berkeroncong, So utk malam pertama di Pangkor kami hanya memilih Nasi Ayam, Sotong Bakar, Ais Kacang. Tapi saiz ayam nye terlalu kecil tak cukup kakak dan adik makan, kesian pulak saya tengok mereka..Kakak cakap ayam tak leh berenang ke Pangkor tu yang kena potong kecik2. Ha ha..
Kami tidur jam 11 malam, kat luar memang berdegar2 bising tapi dek kepenatan semua tertidur awal.
Bersambung entry kedua
Saya sekeluarga ke Pangkor pada hari Selasa, 29 Mei 2012, bertolak pada pukul 7.00 pagi melalui PLUS highway. Kami hanya berhenti di Hentian Air Keroh untuk berserapan pagi, mengisi minyak di Hentian Sungai Buloh dan berhenti rehat di Hentian Tapah. Saya meminta kakak mencari maklumat mengenai Pangkor dalam internet (dengan andaian termasuk laluan terdekat), tapi kakak pulak faham lain. So sepanjang perjalanan tak tahu nak exit mana, last-last pesan pada suami exit di Ipoh. Sampai ke exit Ipoh si suami masih terus tegak (pada andaian dia ada exit ke Ipoh (U)). La last-last rupanya exit yang ada hanya di Kuala Kangsar. Okeylah boleh aje yang penting boleh keluar kalau terus mahunye gi Langkawi sekali lagi..
Di Kuala Kangsar dalam minda saya hanya terfikir nak ke Ipoh (sebab first tanggapan Lumut dekat ngan Ipoh). Tu dia, rupanya gi pusing balik lebih jauh compare guna highway.. apa nak buat pasrah ja la. Guna laluan alternatif Kuala Kangsar ke Ipoh, laluan pekannya ialah Kati, Sungai Siput, Seri Iskandar, Sitiawan, Manjung baru le jumpa Lumut. Tu dia rupanya dah membazir 100 km dan 2 jam perjalanan. Sebenarnya ada jalan lebih dekat lalu Kuala Kangsar ke Seri Iskandar dan Manjung. Berbuku hati, sebab tidak mencari maklumat yang tepat sebelum memulakan perjalanan.
Last-last sampai kat Lumut jam 5 petang, bayangkan 7 - 5 (10 jam ko). Kami hanya makan petang di Pangkalan Jeti Lumut.. Fuhhh sedapnya cendol dan Char Kueh Tew, mee rebus dan nasi gorengnye.. teringat2 sampai la ni. Jam 6.15 petang masuk feri dan sampai ke Jeti Pangkor tepat jam 7.00 petang. Naik van aka teksi sewa (pink colour) gi chalet Horizon Inn (dah tempah masa di Lumut). Okeylah penginapannya nak kata best sangat tak de le ..ala kadar. Sewaan satu malam RM 130. Kami pilih bilik yang mengadap pantai, memang happening dan meriah malam-malam tau..
Malamnya kami bersantai dengan meninjau gerai-gerai disepanjang jalan berhadapan dengan chalet kami. Wow..banyaknye gerai, macam-macam ada.. nasi ayam ada, seafood banyak, char kueh tew ada, mee sup ada. Rambang mata jadinya, perut jam-jam tu berkeroncong, So utk malam pertama di Pangkor kami hanya memilih Nasi Ayam, Sotong Bakar, Ais Kacang. Tapi saiz ayam nye terlalu kecil tak cukup kakak dan adik makan, kesian pulak saya tengok mereka..Kakak cakap ayam tak leh berenang ke Pangkor tu yang kena potong kecik2. Ha ha..
Kami tidur jam 11 malam, kat luar memang berdegar2 bising tapi dek kepenatan semua tertidur awal.
Esok paginye, bukak tingkat ..wow tu dia.. cantiknya pantai..tapi ape tu..banyaknyer datang berduyun-duyun si hornbill hinggap kat tingkap bilik kami. Siap boleh bagi makan lagi tau.. Aktiviti seterusnya ialah bersarapan.. Makan nasi lemak (semua makan kecuali saya)..Okeylah nasinye tapi bab sambal kureng sket..sedap lagi sambal saya buat..
Jam 9.30 pagi kami dah dok kat pantai.. main-main air sikit je.. Tengok pelan/aktiviti yang ada. OOO ada aktiviti snorkelling di Pulau Giam.. Kena naik bot RM 10 seorang. Bincang-bincang..hubby kata bolehlah gi sana.. Naik bot laju.. I okey lagi.. anak2 lah yang takut sebabnya first time naik.. dulu-dulu naik masa kecik2, rasanya mereka dah lupa pengalaman tu..
Kami main air plus mandi n snorkelling di sana. Bestnye.. rasa lapang fikiran kat sana, bole berbaring kat air..kena ombak..bagi makan ikan yang jinak-jinak. Fuhh dah lama sejak tahun 2004 tak gi pulau utk mandi manda kecuali Pulau Langkawi le..
Wednesday, June 6, 2012
Sakit Dada
Saya rasakan dada saya sakit sejak 2 hari lepas. Rasa seakan-akan dicucuk-cucuk, ditumbuk-tumbuk. Sememangnya saya berpuasa dari semalam, tetapi semasa berbuka kesakitan ini amat memuncak dan selalunya saya hanya tidur untuk menenangkan diri dengan harapan sakit akan hilang esoknya.
Tetapi saya ada mencari maklumat berkaitan sakit dada dan saya rasa terkejut ianya selalu dikaitkan dengan penyakit jantung. Kalau ikut sejarah saya memang ada penyakit ini semasa berumur 11 tahun. Dan disebabakan penyakit ini juga saya kena berulang alik ke Hospital P. Masa ini jelas nampak pengorbanan mak dan keluarga saya .. sebabnya hanya mak dan saya je yg akan pergi ke Hospital, adik-adik kena tinggal kat rumah, dan yang sekolah kena sekolah macam biasa.
Bayangkan dalam kesukaran hidup pada masa ini, wang adalah penting utk digunakan untuk rawatan, dan saya bersyukur atas pengorbannan semua ahli keluarga saya. Tak terbalas terutamanya jasa mak dan bapak.
Rawatan saya hanya makan ubah dan oleh kerana tiada doktor pakar di Hospital P, maka doktor Dari JB akan datang pada tarikh-tarikh tertentu, so appointment dah buat tapi setiap kali datang mesti doktor pakarnya tiada - sibuk menguruskan pembedahan sehingga ke satu tahap keluarga saya fed-up, lalu tidak meneruskan rawatan yang ditetapkan. Saya apa lagi mestilah suka - sebab tak perlu ambik cuti utk kehospital, kedua tidak perlu makan ubat. Yabeda bedooo...
Tapi tulah sejak dua menjak ni saya rasa khuatir sekiranya memang betul saya berpenyakit jantung so terfikir saya adakah saya ada diberi peluang utk hidup lama. Terfikir dapat ke tidak saya tengok anak-anak saya berjaya, mencapai hajat yg saya dah rancang dengan keluarga.. hiskkk.. dah le tak nak cerita.
So mulai hari ini saya akan menjalani gaya hidup yang sihat. Kena selalu exercise utk biasakan jantung beroperasi dengan baik, kurangkan makanan berlemak dan kurangkan kolesterol. So benda yang sama nak apply kat keluarga. No more KFC, MCD, Pizza etc..
Ada berani tak nak cakap kat anak2.. Bulatkan azam dan tekad ..
bole baca di sini utk maklumat lanjut http://intim.wordpress.com/2008/03/22/pelbagai-punca-sakit-dada/
Tetapi saya ada mencari maklumat berkaitan sakit dada dan saya rasa terkejut ianya selalu dikaitkan dengan penyakit jantung. Kalau ikut sejarah saya memang ada penyakit ini semasa berumur 11 tahun. Dan disebabakan penyakit ini juga saya kena berulang alik ke Hospital P. Masa ini jelas nampak pengorbanan mak dan keluarga saya .. sebabnya hanya mak dan saya je yg akan pergi ke Hospital, adik-adik kena tinggal kat rumah, dan yang sekolah kena sekolah macam biasa.
Bayangkan dalam kesukaran hidup pada masa ini, wang adalah penting utk digunakan untuk rawatan, dan saya bersyukur atas pengorbannan semua ahli keluarga saya. Tak terbalas terutamanya jasa mak dan bapak.
Rawatan saya hanya makan ubah dan oleh kerana tiada doktor pakar di Hospital P, maka doktor Dari JB akan datang pada tarikh-tarikh tertentu, so appointment dah buat tapi setiap kali datang mesti doktor pakarnya tiada - sibuk menguruskan pembedahan sehingga ke satu tahap keluarga saya fed-up, lalu tidak meneruskan rawatan yang ditetapkan. Saya apa lagi mestilah suka - sebab tak perlu ambik cuti utk kehospital, kedua tidak perlu makan ubat. Yabeda bedooo...
Tapi tulah sejak dua menjak ni saya rasa khuatir sekiranya memang betul saya berpenyakit jantung so terfikir saya adakah saya ada diberi peluang utk hidup lama. Terfikir dapat ke tidak saya tengok anak-anak saya berjaya, mencapai hajat yg saya dah rancang dengan keluarga.. hiskkk.. dah le tak nak cerita.
So mulai hari ini saya akan menjalani gaya hidup yang sihat. Kena selalu exercise utk biasakan jantung beroperasi dengan baik, kurangkan makanan berlemak dan kurangkan kolesterol. So benda yang sama nak apply kat keluarga. No more KFC, MCD, Pizza etc..
Ada berani tak nak cakap kat anak2.. Bulatkan azam dan tekad ..
bole baca di sini utk maklumat lanjut http://intim.wordpress.com/2008/03/22/pelbagai-punca-sakit-dada/
LEMBING
Saya ni selalu keliru antara kanan dan kiri. Kadang-kadang tangan tunjuk kanan, tapi mulut kata kiri. Kalau dalam kereta jadi co-pilot memang pening si pilot sebab mulut cakap lainn, tangan tunjuk lain..
hmm tak tahu kenapa den jadi gitu..
masa balik kampung hari itu, sikakak boleh tegur mamanye
"apalah mama ni ke kanan jadi kinan"
sebabnya mula dah nak cakap kiri tapi last otak kata kanan tu yang jadi kinan.. he..he..
sehingga lah jumpa seekor binatang ni.. saya boleh sebut LEMBING.. sebabnya mata nampak kambing tapi mulut tersebut le..so terus jadi LEMBING..
kah..kah..
hmm tak tahu kenapa den jadi gitu..
masa balik kampung hari itu, sikakak boleh tegur mamanye
"apalah mama ni ke kanan jadi kinan"
sebabnya mula dah nak cakap kiri tapi last otak kata kanan tu yang jadi kinan.. he..he..
sehingga lah jumpa seekor binatang ni.. saya boleh sebut LEMBING.. sebabnya mata nampak kambing tapi mulut tersebut le..so terus jadi LEMBING..
kah..kah..
Subscribe to:
Posts (Atom)
